LESSING, DORIS
«No podría recordar ningún momento de mi vida en el que no deseara yo ir a Inglaterra», comenta Doris Lessing en este delicioso libro de memorias que es el compendio ideal a sus dos volúmenes de autobiografía. Ese momento mágico llegó para la autora en 1949, cuando dejó Zimbabwe con su hijo para viajar por primera vez a la isla y establecerse en Londres. En aquel entonces la gran ciudad empezaba a recuperarse después de los desastres de la Segunda Guerra Mundial, y no fue fácil para una joven madre sin trabajo fijo y con muchas ganas de escribir encontrar un lugar donde asentarse y descubrir al mismo tiempo la esencia de lo inglés. Perdida entre calles grises y muy parecidas, obligada a racionar el pan y los cigarrillos, encerrada luego en habitaciones húmedas y llenas de grietas, Lessing no perdió nunca el humor. Muy al contrario, utilizó la fauna humana que la rodeaba para descubrir el auténtico Made in England. Acompañándola en esta exploración, vamos a conocer a unos personajes peculiares, como Flo, su casera, una mujer que gobierna a inquilinos y familiares preparando comida italiana y regateando como una auténtica escocesa. a Rose, la amiga de Doris, una londinense que se niega a salir del barrio porque ahí se concentra todo su mundo, y a Dan, el marido de Flo, un hombre que sabe cómo apaciguar a una mujer aunque sus métodos no sean muy ortodoxos. Lejos de los tópicos y muy cerca de la ficción en cuanto al tono de escritura, la autora encuentra en este círculo de personas extravagantes un hilo secreto que las une, unas leyes no escritas que las definen como el Made in England más auténtico, consiguiendo en este libro de recuerdos un retrato magistral de Inglaterra tal y como era a mediados del siglo xx.
Doris Lessing (Kermanshah, Irán, 1919), a súa obra literaria ten moito de autobiografía, inspirándose na súa experiencia africana, na súa infancia, nos seus desenganos sociais e políticos. Os temas plasmados nas súas novelas céntranse nos conflitos culturais, as flagrantes inxustizas da desigualdade racial, a contradición entre a consciencia individual e o ben común. En 1962 publica a súa novela máis coñecida, O caderno dourado, que a catapultou á fama converténdoa na icona das reivindicacións feministas.
É autora dunha extensa obra narrativa e dunha celebrada autobiografía en dous volumes, Under my Skin e Walking in the Shad. Na súa obra máis recente, Alfred and Emily, conta a historia da súa nai e de seu pai combinando dous puntos de vista opostos: o real e o ficticio.
En 2007 recibiu o Premio Nobel de Literatura pola súa «capacidade para transmitir a épica da experiencia feminina e narrar a división da civilización con escepticismo, paixón e forza visionaria».