MUÑOZ, JOKIN
Hasiera (p. 9) -- Lehen atala (p. 33) -- Bigarren atala (p. 199) -- Hirugarren atala (p. 281).
Eli (edo Lisa) naufrago bat da. Nola edo hala iraun ahal izan du bere nora ezean, bat-bateko eztanda batek seme bakarra, Igor, lapurtu dion arte. Latza zaio bakardadea, baina are latzagoa ez jakitea. Nor ote zen Igor? Zerk eraman zuen Salouko apartamentu hartara, hamaika puskatan xehe-xehe eginda gorpu geratzera?
Gertaera horretatik ihesi, bizitzak aurrera jarraitzen duelako, eta lan egin beharra dagoelako biziko bada, agure bat zaintzen hasi da. Agureak sekretu bat gordetzen du, ordea, eta sekretu horren peskizan semearen iragana berregin usteko du puskatik puskara, bera bezalako beste naufrago bat, Gigi, lagun duelarik.
Intentsitate handiko eleberri honetan garrantzi berezia dute pertsonaiek. Izan ere, naufrago galeria hunkigarria ere bada liburua; hogei urteko naufragoak, berrogei urtekoak, baita laurogeita hamarrekoren bat ere ageri da. Marinelak dira, marinelak lehorrean.
Ebro ibaiak eta trenbideak bat egiten duten Naffarroako Castejon herrian jaio zuten, 1963an. Irakasle eta filologia ikasketak egin zituien, Donostian. 1995ean argitaratu zuen bere lehen literatur lana: Hausturak kontakizun bilduma. Bereak dira halaber, Joan zaretenean (1997) eleberria, Atlantidara biajia (2000) kronika-liburua eta Bizia lo (2003). Azken kontakizun-bilduma horrek Euskadi saria jaso zuen.
