Julien Sorel, el protagonista de esta novela, es uno de los mayores antihéroes de la literatura moderna. De familia pobre, aunque heredero de una ambición más bien napoleónica, Julien intenta abrirse camino como ayudante de cura (para lo cual simula ser un hombre piadoso, aunque sólo recita la Biblia de memoria para impresionar a los demás), luego como sacerdote y, más tarde, con un matrimonio de conveniencia. Aparentemente dispuesto a decir y a hacer cualquier cosa por medrar, Julien resulta casi entrañable en el marco de la sociedad en que le ha tocado vivir. Un mundo de castas que tan bien ha sabido retratar Stendhal y que, de espaldas a Julien, sin embargo ha decretado no sólo sus deseos, sino lo que debe hacer para cumplirlos y, posiblemente, su fracaso.
(Grenoble, 1783-Paris, 1842). Literaturaren historiak eman duen idazlerik ospetsuenetako bat da. Literaturari, musikari, pinturari eta bidaiei buruzko hainbat liburu idatzi ondoren, nobelak idazteari ekin zion, nobelagintzak bere urrezko aroa izan zuen garaian, erromantizismoaren eta errealismoaren artean. Parmako kartusia honetaz gainera, Gorria eta beltza, Lucien Leuwen eta Armance dira bere nobela ezagunenak. XIX. mendearen ispilu izanagatik, Stendhalen obrak ez du gaurkotasunik galdu, eta hizkuntza askotara itzuli dira beraren liburuak, gutxi izan baitira berak bezala irudimenezko mundu baten bidez eta fikzioaren indarraz irakurlea liluratzea lortu duten idazleak. Stendhalen obraren eraginak eta beraren obrak sortu duen jakin-minak bizi-bizirik diraute gaur egun.