Este libro es una apasionante mezcla de biografía, ensayo y poema en prosa, un intento de llenar ese hueco dejado por las cartas perdidas que el jovencísimo Rimbaud enviaba a los poetas consagrados de su tiempo, una tentativa de ir más allá de la reducción de Rimbaud a mito tradorromático, a pintoresco eslabón de una tradición literaria. Muy al contrario, esta obra inclasificable es us viaje a lo lagro de todos los viajes de Rimbaud, de todos sus intentos de huida -de la familia, de la poesía...- y de su huida definitiva a África. Una memorable reinvidicacioón de Rimbaud escrita por el último gran escritor maldito de la literatura francesa.
Pierre Michon (Cards, Creuse, 1945) é orixinario do Limousin e estuda Letras na Universidade de Clermont-Ferrand, na que realiza unha tese sobre Antonin Artaud. Publica Vies minuscules (1984), o seu primeiro libro, aos 37 anos, logo dun período no que se dedicou aos estudos literarios e ao teatro. O renome que acada este primeiro título continúa e acrecéntase con Rimbaud le fils (1991), dando orixe a un lectorado que converte a súa obra nunha das máis admiradas da narrativa francesa contemporánea. No 1990 publica Maîtres et serviteurs e, posteriormente, La Grande Beune (1996), Le Roi du bois (1996), Mythologies d'hiver (1997), Trois auteurs (1997) e L'Empereur d'Occident (2007). O Premio Décembre, que obtén en 2002 polas súas obras Abbés e Corps du roi, significa o recoñecemento definitivo dun escritor singular.