CAMILLERI, ANDREA
Postrado en cama, convaleciente de las heridas recibidas en su último caso, Salvo Montalbano se siente confuso. El peso de los años empieza a abrumarlo, y una melancolía desgarradora lo lleva a cuestionarse cuál es el sentido último de la ley y la justicia, a las cuales ha dedicado toda su carrera.
En tal estado de ánimo se encuentra cuando le informan del secuestro de Susanna Mistretta, y si bien las pesquisas son asunto del comisario Minutolo, algo le hace saltar de la cama. Quizá sea la necesidad de probarse a sí mismo que aún conserva toda su capacidad de reacción, o puede que sean las insólitas circunstancias del secuestro, ya que, años atrás, la familia de la joven había perdido toda su fortuna de forma repentina y misteriosa. Al final, ambos motivos resultan cruciales, y ese nuevo escepticismo, ese distanciamiento, llevará a Montalbano a considerar aspectos de la investigación que cualquier otro pasaría por alto. En un contexto tan nuevo como difícil de asimilar, la resolución del caso pondrá a prueba sus verdaderos valores, sus temores y convicciones más profundos.
Andrea Camilleri (Porto Empedocle, Sicilia, 1925) publica a súa primeira novela, Il corso delle cose, no ano 1978, cando xa pasaba dos sesenta anos. A partir daquela, a súa obra non deixaría de medrar en títulos e en aceptación entre os lectores de todo o mundo. Á parte das novelas do inspector Montalbano, entre as que se pode salientar La forma dell'acqua (1994), Il cane di terracotta (1996) e La voce del violino (1998, Premio Flaiano), é autor dunha obra narrativa ampla, pola que obtivo o Premio Vittorini con Il birraio di Preston e o Premio Elsa Morante con La mossa del cavallo. Actualmente vive en Roma, onde imparte clases na Academia de Arte Dramático. Durante corenta anos foi guionista e director de teatro e televisión.