ARMADA RODRÍGUEZ, ALFONSO
TSC. Diario da noite de Alfonso Armada é un experimento, o intento destemido dun poeta de 24 anos que, seguindo o alento de escritores como Gide ou Joyce, desexaba a literatura como unha sorte de vida e devecía por rexistrar o paso do tempo e todos os seus estragos escribindo un poema cada día do ano de 1982. As obsesións íntimas, os medos, os anhelos e as mitoloxías da época están case todas neste diario poético que é tamén un canto de amor e desapego á cidade de Vigo, onde o poeta naceu, e ás que comezaban a facer parte da súa existencia: Compostela, Madrid, Sevilla ou Tánxer. Estes Trescentos Sesenta e Cinco días son, para o poeta, un intento de dar conta de si.
Nacido en Vigo en 1958, Alfonso Armada ha trabajado en los diarios Faro de Vigo, El País y ABC. Ha cubierto el cerco de Sarajevo, el genocidio de Ruanda y eventos de toda índole en países africanos como la República Democrática del Congo, Liberia, Angola, Mozambique, Sudán o Somalia, y era corresponsal en Nueva York cuando se produjo el ataque contra las Torres Gemelas. Ha publicado los libros Cuadernos africanos (1998 y 2002); España, de sol a sol (2001) y El rumor de la frontera (2006), ambos con fotografías de Corina Arranz (2001), todos en Península. Nueva York, el deseo y la quimera (Espasa Calpe, 2007), y, con Gonzalo Sánchez-Terán, El silencio de Dios y otras metáforas. Una correspondencia entre África y Nueva York (Trotta, 2008). También ha escrito teatro y poesía, obteniendo numerosos galardones.