Refleja la marcada tensión entre la tradición y el «progreso». Las meditaciones de un burro en torno a los novedosos tranvías eléctricos que han venido a desplazarlo como medio de transporte, la historia de un esclavo que se niega a aceptar su libertad porque no sabe lo que eso significa, son algunos de los irónicos episodios que conforman esta selección.
(Rio de Janeiro, 1839 - 1908) Brasilgo literaturaren maisu nagusitzat hartu izan da. Crisalidas poema bildumarekin (1864) lortu zuen ospea. Bere eleberriekin garaiko literaturaren moldeak hautsi zituen. Kritikari askoren iritzian, harengan du iturburua geroztik Hego Amerikako literaturan errealismo fantastikoa deitu izan den joerak. Obra nagusiak: Memórias póstumas de Brás Cubas (1881), Quincas Borba (1891) eta Dom Casmurro (1900), bere lan gorentzat hartzen dena. Kontakizun laburretan eta ipuinetan ere maisu aitortua izan da: Contos fluminenses (1872), Histórias da meia-note (1873), Papéis avulsos (1882), Histórias sem data (1884), Várias histórias (1896) Páginas recolhidas (1899), Esaú e Jacó (1904) eta Memorial de Aires (1908). Brasilgo Letren Akademiaren sortzaileetakoa eta lehenengo lehendakaria izan zen (1986).
