CAMUS, ALBERT
Si los textos reunidos en " Crónicas " (1944-1953) constituyen un retrato inestimable de la postura de Albert Camus (1913-1960) ante la situación de la Europa de posguerra, sus " Crónicas argelinas " , que abarcan desde 1939 a 1958, compilan su progresivo parecer ante un grave problema -el de la agónica situación de Argelia y, por extensión, de las colonias europeas en los tiempos convulsos marcados por la Segunda Guerra Mundial y la Guerra Fría- que, como francés originario de aquella tierra, donde nació y vivió hasta su expulsión en 1940, le tocó siempre muy de cerca. Además del interés que estos textos tienen en sí para asomarse a una situación fácilmente extrapolable a demasiados lugares y cuyas consecuencias todavía se arrastran en la actualidad, sin duda el principal valor que siguen albergando aún hoy y para siempre es el testimonio de una reflexión amorosamente lúcida y, sin duda, moralmente irreprochable.
Albert Camus (1913-1960). Escritor e filósofo francés nado en Alxeria, destacou como dramaturgo e novelista, traxectoria pola que obtivo en 1957 o Premio Nobel de Literatura. Entre os seus títulos máis notables figura O estranxeiro, publicado en 1946 e que se vincula coa vaga existencialista que percorre Francia nos anos trinta e corenta do século XX.
Intelectual de sólidas conviccións, durante un tempo militou no Partido Comunista de Francia, para despois vincularse cos movementos anarquistas e libertarios. En 1942 publicou un ensaio titulado O mito de Sísifo no que formula os aspectos básicos do que logo se vai coñecer como literatura do absurdo.
Galaxia publica na Biblioteca ESAD Galicia as pezas teatrais Calígula. O malentendido. Outras obras súas son Os xustos (1950) e a novela A peste (1947).