Tel Aviv, 1968. Instigado por las sombras que lo acechan ?al otro lado del espejo?, Max Brod, el camarada y albacea de Kafka, se confiesa ante una grabadora magnetofónica que tal vez le haya proporcionado la misma periodista americana (¿Maggie? ¿Peggie? ¿Sussie?) que en un primer lance no consiguió sacar nada en limpio acerca de esa pregunta que se ha hecho alguna vez todo lector que se precie: ¿por qué no cumplió la palabra de quemar a la muerte de Franz todos los escritos de éste? A partir de ahí, en un continuo contrapunto entre el testimonio del protagonista y la rememoración de la vida compartida por ambos amigos en Praga (y no sólo en Praga) durante el primer cuarto del siglo XX , Max & Franz se revela como una suerte de biopic donde la reflexión sobre el éxito y el fracaso se entrevera con alguna que otra desmitificación y, precisamente por ello, con la reivindicación de lo que fue y será por siempre la literatura.
Xabier López López (Bergondo, Galicia, 1974) cuenta con una numerosa obra narrativa que abarca tanto la literatura infantojuvenil (El viejo tiburón pierde los dientes, ¡Soy un perro!, El hombre que sabía volar) como la producción para adultos (El mono en el espejo, Los libros prestados, Olympia Ring 1934?). Su obra, originalmente escrita en lengua gallega, ha obtenido diversos galardones, entre ellos el Premio García Barros y el Premio de la Crítica Española de 2003 por La vida que nos mata o el Xerais de Novela 2013 por Cadenas, y ha sido traducida a idiomas como el chino, el árabe, el inglés y el portugués.
Xabier López López (Bergondo, 1974) é avogado. Publicou a súa primeira obra literaria, Biff, Bang, Pow! (Novela case negra), no ano 1997. Logo da boa acollida desta orixinal parodia do xénero detectivesco ateigada de referencias ao mundo do cinema, acadou unha especial repercusión crítica coa novela Doutor Deus, situándose entre os narradores galegos dos noventa que integran no seu discurso un afán de renovación e unha necesidade de se vencellaren á narrativa contemporánea universal. Posteriormente con O caderno, obtivo o Premio Risco de Literatura Fantástica 2001 e, ao ano seguinte, o Lueiro Rey de Novela Curta con O mono no espello. A estraña estrela mereceu unha tradución ao portugués. A vida que nos mata recibiu o Premio García Barros 2003. En 2007 publicou, tamén en Galaxia, Trinta e dous dentes, que foi finalista do Premio Torrente Ballester.